บวช : ทดแทนคุณพ่อแม่

บวช : ทดแทนคุณพ่อแม่
สวัสดีครับทุกๆคนที่เข้ามาอ่านบทความ (ยิ้ม) ครั้งนี้เราจะมาเล่าประสบการณ์บวชพระช่วงเข้าพรรษาปี 2557 ว่าเตรียมตัวอะไรยังไง   ทำอะไรบ้าง และเจออะไรบ้าง

จุดเริ่มต้น
ลมหายใจที่อ่อนแรง
ปกติแล้วเราก็เป็นเหมือนเด็กวัยรุ่นทั่วไป (มั้ง) เนี่ยแหละ เรียน เล่น ทำงาน เที่ยว ทำตามใจตัวเองจนมีอยู่วันนึงได้เห็นจุดเปลี่ยนเมื่อประมาณกลางเดือนเมษาลุงแท้ๆของเราเองป่วยเป็นมะเร็งปอดระยะสุดท้ายพูดไม่ได้ขยับตัวไม่ได้ แต่ยังมีความรู้สึกอยู่ได้ยินเสียงรอบตัวแต่ไม่สามารถตอบสนองได้ต้องใส่เครื่องช่วยหายใจในแต่ล่ะวันญาติพี่น้องต้องมาคอยลุ้นกันว่าลุงจะหยุดหายใจตอนไหน (ร้องไห้) จำได้เลยว่าก่อนที่ลุงเราจะเสียประมาณสองสามวัน เราจะไปนอนเฝ้าลุงรวมกับญาติๆที่มาต่างจังหวัดในแต่ล่ะคืนจะได้ยินเสียง หืด หาด หืด หาด มันช่างเป็นเสียงหายใจที่ทรมานมาก ๆ ไม่มีใครสักคนที่จะสามารถข่มตานอนหลับได้อย่างสนิท ลูกของลุงต่างก็ผลัดกันดูแลบางคนไม่ได้หลับได้นอน บางคนต้องลางานมาดูแลเป็นเดือนๆ

  

ความทรมานของลูก

ความรู้สึกที่ กำลังจะเห็นพ่อตัวเองตายไปต่อหน้าต่อตามันเป็นอะไรที่หดหู่ที่สุดแล้วในชีวิตนี้แม้แต่หลานอย่างเราก็ยังน้ำตาไหล ความรู้สึกปวดร้าวของญาติพี่น้องที่คลานตามกันมาที่เคยเล่นด้วยกันเมื่อตอนวัยเยาว์กลับต้องมาล้มหายตายจาก บางครั้งลุงได้หยุดหายใจทุกคนต่างพากันร้องไห้ร้องเรียกให้ลุงกลับมา ลูกๆก็ช่วยกันปั้มหัวใจ จนหายใจได้อีก เป็นแบบนี้สองสามครั้ง จนถึงวาระสุดท้ายที่ไม่สามารถทำอะไรได้ มันเกินคำบรรยายแล้วแหละ ขอจบเพียงเท่านี้สำหรับลุงเราน่ะ . . .

การตัดสินใจของลูกผู้ชาย
ความตาย ความตาย มันก็เป็นเรื่องปกติของเราทุกคนแต่ คุณค่าช่วงเวลาในขณะที่เรายังมีชิวิตมันยังคงอยู่ตราบนานเท่านาน เราตัดสินใจเดินไปคุยกับพ่อว่าจะบวชน่ะ พ่อเราก็บอกว่าต้องบวชอยู่แล้วแหละบวชหน้าไฟให้ลุง แต่เราบอกว่าไม่ต้องการบวชแบบนั้น หนูอยากบวชให้กับทุกๆคนแล้วก็ตัวเองด้วยในช่วงเข้าพรรษานี้แหละ พ่อแม่แล้วก็ญาติๆเราก็พากันตกใจ ที่จู่ๆจะบวชพระนานขนาดนั้นแล้วก็ทิ้งทุกอย่าง (เราทำงานเกี่ยวกับ IT มีร้านของตัวเอง) ถามตัวเองมันก็กระทันหันจริงๆแหละแต่ก็ไม่มีใครที่อยากจะขวางคนจะบวชหรอกน้อ ทุกคนเค้าก็ต่างพาดีใจด้วย